ಕನ್ನಡಕೆ ಕಾದಾಡು ಇಂಗ್ಲೀಷು ಕಂದ!

ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿರಬೇಕೆ ಅಥವಾ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿರಬೇಕೇ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲ ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ರಾಜ್ಯಾದ್ಯಂತ ಬಿರುಸಿನ ಚರ್ಚೆ ನಡೆದಿದ್ದಾಯಿತು. ಕೆಲ ಸಾಹಿತಿಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣ ಕನ್ನಡದ ಪರ ವಾಲಿದರೆ ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಮೊದಲನೇ ತರಗತಿಯಿಂದಲೇ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬೇಕೇ ಬೇಕು ಎಂದರು.

ತಮಾಷೆಯೆಂದರೆ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮಾತೃಭಾಷೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡಬೇಕೆಂಬ ಕಟ್ಟಾ ನಿಲುವು ಹೊಂದಿದವರು ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡವರು. ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಕಲಿತದ್ದು ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ, ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಆಯ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬೋಧನೆಯನ್ನು. ಆದರೆ ಪ್ರಚಾರಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ಮಾಡಿದ ಚಳವಳಿಯೆಲ್ಲ ಕನ್ನಡಕ್ಕಾಗಿಯೇ!

ಸ್ವಲ್ಪ ವಾಸ್ತವದತ್ತ ಇಣುಕಿ ನೋಡಿದರೆ, ಇಂಥ ದ್ವಂದ್ವ ನೀತಿ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶದ ನಮ್ಮ ಯುವ ಸಮೂಹವನ್ನು ಹೇಗೆ ಹೈರಾಣ ಮಾಡಿದೆ ಎಂಬುದು ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಮಾತೃಭಾಷೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದರೆ ವಿಷಯವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅನುಕೂಲವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ ವಿಷಯ ತಿಳಿದುಕೊಂಡವರಿಗೆ ಇಂದು ಕೆಲಸ ಸಿಗುತ್ತದೆಯೇ ಎಂಬುದು ಪ್ರಶ್ನೆ. ಮಾತೃಭಾಷೆಯಲ್ಲೇ ಸಾಧನೆಗೈದ ಚೀನಾ, ಜಪಾನ್ ಉದಾಹರಣೆ ನೀಡುವವರು, ಅಲ್ಲಿನ ಸರಕಾರದ ನೀತಿಯನ್ನೂ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ್ದು ಅಗತ್ಯ. ಈ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನೀವು ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ ಗಿಟ್ಟಿಸಬೇಕೆಂದರೆ, ನಿಮಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಗೊತ್ತಿರಲೇ ಬೇಕೆಂದೇನೂ ಇಲ್ಲ. ಮಾತೃಭಾಷೆಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಅಂಥ ಸ್ಥಾನಮಾನವಿದೆ.

5-6 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಜಪಾನ್ ವಾಣಿಜ್ಯ ಮಂಡಳಿಯ ಪತ್ರಿಕಾಗೋಷ್ಠಿಗೆ ಹೋದಾಗ ನನಗೆ ಆದ ಅನುಭವವೇ ಬೇರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದಾತ ಜಪಾನಿನ ದೊಡ್ಡ ಉದ್ಯಮಿ, ವ್ಯಾಪಾರ ನಿಮಿತ್ತ ಹಲವಾರು ದೇಶಗಳನ್ನು ಸುತ್ತಿದವ. ಸಭಿಕರನ್ನುದ್ದೇಶಿಸಿ ನಾಲ್ಕು ಮಾತನಾಡುವ ಸಂದರ್ಭ ಬಂದಾಗ, ಆತ ಮಾತನಾಡಿದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್, ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಕಲಿಯುವ ನಮ್ಮೂರಿನ ಹೈಸ್ಕೂಲು ಹುಡುಗನದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿತ್ತು. ಕೊನೆಗೆ ದುಭಾಷಿ ಆತನ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕಾಯಿತು. ಆದರೂ ಅಲ್ಲಿ ಆತ ಯಶಸ್ವಿ ಉದ್ಯಮಿ. ಜಪಾನಿ ಭಾಷೆಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಅಂಥ ಮಹತ್ವದ ಸ್ಥಾನವಿದೆ.

ಜಾಗತೀಕರಣದ ಪ್ರಬಲ ಅಲೆಗಳು ಭಾರತದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೂ ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಿವೆ. ಇಂಥ ವಾತಾವರಣವಿರುವಾಗ
ನಿಮಗೆ ಕೇವಲ ವಿಷಯ ಜ್ಞಾನವಿದ್ದರಷ್ಟೇ ಸಾಲದು, ಅದನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುವ, ಅರಳು ಹುರಿದಂತೆ ಮಾತನಾಡುವ ತಾಕತ್ತಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಮುಂದೆ ಸಾಗಲು ಅವಕಾಶ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನೀವು ರಿಜೆಕ್ಟೆಡ್ ಪೀಸ್!

ಹಳ್ಳಿಯ ಮಕ್ಕಳಿಗಿರುವಷ್ಟು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಪೇಟೆಯವರಿಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಇವರದೇನಿದ್ದರೂ ಪುಸ್ತಕ ಜ್ಞಾನ. ಆದರೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಇವರ ಪ್ಲಸ್ ಪಾಯಿಂಟ್. ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹೀಗಿರುವಾಗ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಒಂದನೇ ತರಗತಿಯಿಂದಲೇ ಉತ್ತಮ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟರೆ ಮುಂದೆ ಅವರು ಜಾಗತೀಕರಣದ ಪ್ರವಾಹದಲ್ಲಿ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗುವ ಭಯ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಏನಂತೀರಿ?

ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸ್ಥಾನಮಾನ:

ಈಗ ಎಲ್ಲವೂ ಸರ್ಟಿಫಿಕೇಟ್ ಜಮಾನಾ. ನಾನು ಇಂಥವರ ಮಗ ಎಂದು ನಾನೇ ಹೇಳಿದರೆ ನಡೆಯದು; ಅದನ್ನು ತಹಸೀಲ್ದಾರ ತನ್ನ ಮುದ್ರೆ ಒತ್ತಿ ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸಬೇಕು. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಬೇರೆ ಯಾವ ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲದ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸ್ಥಾನಮಾನ ನೀಡಲು ಒತ್ತಾಯಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನು? ಈಚೆಗೆ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತಿಗಳ ಕದನ, ಕುತೂಹಲದ ಘಟ್ಟ ತಲುಪಿತ್ತು. ತಮಾಷೆಯೆಂದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ನೇರವಾಗಿ ದಾಳಿ, ಪ್ರತಿದಾಳಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಇಬ್ಬರೂ ಸಾಹಿತಿಗಳು ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮೊರೆ ಹೋದವರು.

ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಇವರು ಮಾಡಿದ್ದು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸೇವೆಯನ್ನು, ಹೆಸರಿಗೆ, ಪ್ರಚಾರಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಕನ್ನಡವನ್ನು!

ಕನ್ನಡಕೆ ಹೋರಾಡು ಇಂಗ್ಲೀಷು ಕಂದ
ಕನ್ನಡವಾ ಕಾಪಾಡು ನನ್ನ ಆನಂದ!